Fundusze Europejskie
Opcje dostępności Włącz powiększenie czcionki Włącz wysoki kontrast Włącz lektora
Wyszukiwarka Mapa strony
  1. Święto Wojska Polskiego

Święto Wojska Polskiego

15 sierpnia jest obchodzony jako Święto Wojska Polskiego. Dokładnie też 89 lat temu miała miejsce Bitwa Warszawska zatrzymująca marsz Armii Czerwonej na Europę. Wydarzenie to było przełom w wojnie polsko-bolszewickiej. Wielu historyków uznaje ją za jedną z najważniejszych w dziejach tej części świata. Sprawiła, że zmienił się bieg historii, którą zakładał Związek Radziecki, przez, co nazwano ją „Cudem nad Wisłą”. Zwycięstwo Polaków nad Bolszewikami sprawiło, że dzień 15 sierpnia ustanowiono Dniem Wojska Polskiego. Stało się tak z rozkazu marszałka Józefa Piłsudskiego dla uczczenia rocznicy zwycięstwa Polaków w Bitwie Warszawskiej. O jej wielkości świadczyć może fakt, że samych biorących w niej udział młodych ludzi było ok. 100 tys. Jednym z nich był też Dąbrowianin- Generał Marian Włodzimierz Kukiel.

Generał Kukiel ur. się w Dąbrowie Tarn. 15 maja 1885 r. W 1903 r. ukończył gimnazjum w Tarnowie a następnie rozpoczął studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Franciszka Józefa we Lwowie. Już od młodych lat angażował się w działalność niepodległościową. Był m.in. działaczem Lwowskiej Organizacji Promienistych i Organizacji Nieprzejednanych. Pod koniec 1905 r. został aresztowany i osadzony w więzieniu w Piotrkowie Trybunalskim. W 1908 r. we Lwowie z Mieczysławem Dąbkowskim, Władysławem Sikorskim, Kazimierzem Sosnkowskim i Józefem Piłsudskim założył Związek Walki Czynnej a 2 lata później współorganizował Związek Strzelecki „Strzelec”. Równocześnie studiował i pracował naukowo. W 1909 r. uzyskał doktorat na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu we Lwowie. W czasie I wojny światowej był żołnierzem I Brygady Legionów Polskich i Polskiej Siły Zbrojnej. W 1917 r. ukończył wojenny kurs dla oficerów Sztabu Generalnego. 31 sierpnia tego samego roku został komendantem Szkoły Podchorążych w Ostrowi Mazowieckiej i rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. W wojnie polsko-rosyjskiej dowodził 51 pułkiem Strzelców Kresowych a następnie XXIV Brygadą Piechoty. Pełnił też stanowisko zastępcy szefa Oddziału III Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych a 1 stycznia 1923 r. był szefem Wojskowego Biura Historycznego Sztabu Generalnego. Został też dowódcą 13 Dywizji Piechoty stacjonującej w Równem. Po 3 latach powrócił do funkcji szefa Wojskowego Biura Historycznego kierując nim do Przewrotu Majowego w 1926 r. Po tym wydarzeniu odszedł z wojska i pracował naukowo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Polskiej Akademii Umiejętności. Został także dyrektorem Muzeum Czartoryskich w Krakowie.

Po wybuchu II Wojny Światowej Generał Kukiel zgłosił się na ochotnika do wojska. Nie uzyskał jednak przydziału służbowego. Jesienią 1939 r. przedostał się do Francji, gdzie został powołany przez gen. W. Sikorskiego na zastępcę ministra spraw wojskowych. Po ewakuacji Wojska Polskiego do Wielkiej Brytanii został dowódcą Obozów i Oddziałów Polskich w Szkocji przemianowanego na I Korpus Polski. 24 września 1942 r. objął stanowisko ministra obrony narodowej. Był nim do 1949 r.. Do końca życia pozostał też na emigracji. Był współzałożycielem Instytutu Historycznego im. gen. Sikorskiego a od 1965 r. prezesem Zarządu Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego. Zainicjował i współtworzył także Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Historyczne i Polski Uniwersytet na Obczyźnie.

O Generale Kukielu można powiedzieć, że zmarł w wyjątkowy dzień- 15 sierpnia 1973 r. Został pochowany na Cmentarzu Kensal Green w Londynie, u boku żony Stanisławy.

W Dąbrowie Tarnowskiej do dziś żywa jest pamięć o generale Marianie Włodzimierzu Kukielu, na cześć którego jedna z ulic nosi jego imię.

Więcej informacji na temat "Cudu nad Wisłą" można znaleźć na stronie: www.bitwawarszawska.pl

15 sierpnia jest obchodzony jako Święto Wojska Polskiego. Dokładnie też 89 lat temu miała miejsce Bitwa Warszawska zatrzymująca marsz Armii Czerwonej na Europę. Wydarzenie to było przełom w wojnie polsko-bolszewickiej. Wielu historyków uznaje ją za jedną z najważniejszych w dziejach tej części świata. Sprawiła, że zmienił się bieg historii, którą zakładał Związek Radziecki, przez, co nazwano ją „Cudem nad Wisłą”. Zwycięstwo Polaków nad Bolszewikami sprawiło, że dzień 15 sierpnia ustanowiono Dniem Wojska Polskiego. Stało się tak z rozkazu marszałka Józefa Piłsudskiego dla uczczenia rocznicy zwycięstwa Polaków w Bitwie Warszawskiej. O jej wielkości świadczyć może fakt, że samych biorących w niej udział młodych ludzi było ok. 100 tys. Jednym z nich był też Dąbrowianin- Generał Marian Włodzimierz Kukiel. Generał Kukiel ur. się w Dąbrowie Tarn. 15 maja 1885 r. W 1903 r. ukończył gimnazjum w Tarnowie a następnie rozpoczął studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Franciszka Józefa we Lwowie. Już od młodych lat angażował się w działalność niepodległościową. Był m.in. działaczem Lwowskiej Organizacji Promienistych i Organizacji Nieprzejednanych. Pod koniec 1905 r. został aresztowany i osadzony w więzieniu w Piotrkowie Trybunalskim. W 1908 r. we Lwowie z Mieczysławem Dąbkowskim, Władysławem Sikorskim, Kazimierzem Sosnkowskim i Józefem Piłsudskim założył Związek Walki Czynnej a 2 lata później współorganizował Związek Strzelecki „Strzelec”. Równocześnie studiował i pracował naukowo. W 1909 r. uzyskał doktorat na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu we Lwowie. W czasie I wojny światowej był żołnierzem I Brygady Legionów Polskich i Polskiej Siły Zbrojnej. W 1917 r. ukończył wojenny kurs dla oficerów Sztabu Generalnego. 31 sierpnia tego samego roku został komendantem Szkoły Podchorążych w Ostrowi Mazowieckiej i rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. W wojnie polsko-rosyjskiej dowodził 51 pułkiem Strzelców Kresowych a następnie XXIV Brygadą Piechoty. Pełnił też stanowisko zastępcy szefa Oddziału III Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych a 1 stycznia 1923 r. był szefem Wojskowego Biura Historycznego Sztabu Generalnego. Został też dowódcą 13 Dywizji Piechoty stacjonującej w Równem. Po 3 latach powrócił do funkcji szefa Wojskowego Biura Historycznego kierując nim do Przewrotu Majowego w 1926 r. Po tym wydarzeniu odszedł z wojska i pracował naukowo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Polskiej Akademii Umiejętności. Został także dyrektorem Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Po wybuchu II Wojny Światowej Generał Kukiel zgłosił się na ochotnika do wojska. Nie uzyskał jednak przydziału służbowego. Jesienią 1939 r. przedostał się do Francji, gdzie został powołany przez gen. W. Sikorskiego na zastępcę ministra spraw wojskowych. Po ewakuacji Wojska Polskiego do Wielkiej Brytanii został dowódcą Obozów i Oddziałów Polskich w Szkocji przemianowanego na I Korpus Polski. 24 września 1942 r. objął stanowisko ministra obrony narodowej. Był nim do 1949 r.. Do końca życia pozostał też na emigracji. Był współzałożycielem Instytutu Historycznego im. gen. Sikorskiego a od 1965 r. prezesem Zarządu Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego. Zainicjował i współtworzył także Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Historyczne i Polski Uniwersytet na Obczyźnie. O Generale Kukielu można powiedzieć, że zmarł w wyjątkowy dzień- 15 sierpnia 1973 r. Został pochowany na Cmentarzu Kensal Green w Londynie, u boku żony Stanisławy. W Dąbrowie Tarnowskiej do dziś żywa jest pamięć o generale Marianie Włodzimierzu Kukielu, na cześć którego jedna z ulic nosi jego imię. Więcej informacji na temat "Cudu nad Wisłą" można znaleźć na stronie: www.bitwawarszawska.pl