Powiat
Dąbrowski

7 września 2008r. Starosta Dąbrowski Wiesław Krajewski uczestniczył w patriotyczno-religijnej uroczystości z okazji 69. rocznicy Bitwy Radłowskiej, stoczonej przez żołnierzy armii „Kraków" z hitlerowskim najeźdźcą. Była to największa bitwa, stoczona w Wojnie Obronnej 1939 r. na terenie Małopolski, w której poległo ok. 250 polskich żołnierzy, ponad 500 zostało rannych. Główna część uroczystości odbyła się na kwaterze wojskowej żołnierzy armii „Kraków" w Radłowie, w której wzięło udział wiele rodzin poległych żołnierzy z różnych stron Polski, kombatanci z Pszczyny i Ziemi Tarnowskiej oraz zaproszeni goście. Wśród obecnych byli m.in. por. Stanisław Wójcicki, Prezes Dąbrowskiego Koła ŚZŻAK Józef Jaworski, delegacje z Kół Związku Podhalan, gen. Brygady Józef Nasiadka, Proboszcz Parafii Radłów Ks. Stanisław Staśko, Wójt Gminy Radłów Zbigniew Kowalski Starosta Tarnowski Mieczysław Kras, delegacja z Powiatu Pszczyńskiego na czele z Krystianem Szostakiem – Burmistrzem Pszczyny, Przedstawiciel Instytutu Pamięci Narodowej – Antoni Kura, Grupa Rekonstrukcyjna Wrzesień 1939 r. pod dowództwem rotmistrza Dariusza Gładysza, Kompania Reprezentacyjna II Korpusu Zmechanizowanego pod dowództwem kpt. Andrzeja Toboły. Podczas uroczystości odczytano apel poległych i oddano salwę honorową. Po zakończeniu uroczystości odbyło się spotkanie władz Powiatu Tarnowskiego z kombatantami z Pszczyny i Tarnowa oraz rodzinami poległych żołnierzy w Bitwie Radłowskiej. Bitwa Radłowska trwała 48 godzin bez przerwy. Przez most ciągnęły tłumy ludności cywilnej uciekającej na wschód. Nad wieczorem, między 6 a 7 godziną, od strony Radłowa nadeszli Niemcy. Żołnierze polscy stawiali opór. Niemieckie dywizje pancerne, które wdarły się na ziemię krakowską ze Słowacji, zepchnęły nasze wojska z szosy Kraków - Tarnów - Rzeszów , zmuszając je do szukania ciężkich przepraw przez Dunajec w kierunku Radłowa - Żabna - Dąbrowy - Szczucina - Mielca. Cofając się, wojska polskie miały przed sobą tylko jeden drewniany most w Biskupicach Radłowskich. Około godz. 16 zorganizowany przemarsz po moście biskupickim rozpoczęła 6 dywizja piechoty. Przeprawa przebiegała spokojnie do godz. 19, kiedy do Radłowa niespodziewanie wtargnęli Niemcy. Polacy wypędzili ich najpierw z Woli Radłowskiej, następnie szybko opanowali Radłów, głównie dzięki celnemu ogniowi artylerii. Zniszczyli około 20 motocykli i samochodów pancernych. Wkrótce nastąpiło silne uderzenie niemieckie wsparte czołgami. Ppłk Warzybok zaczął się spiesznie wycofywać przez folwark Szatanówkę na Biskupice Radłowskie. Tuż za nim do wsi wjechały czołgi niemieckie, wzniecając pociskami świetlnymi pożar zabudowań. Podchodzący właśnie do przeprawy 3 batalion 28 pułku piechoty podjął rozpaczliwą walkę. Pobity musiał ustąpić. Most wyleciał w powietrze. Uczestnik walk Franz Joseph Strauss (w latach 80-tych przewodniczący Bawarskiej Chadecji CSU) w książce "Friedens und kriegserlebnisse einer generation" takie daje świadectwo naszym żołnierzom: "Polacy z pogardą śmierci bronią przedmościa Biskupice - Radłów. Ich armaty pancerne trafiają w nasze czołgi z najbliższej odległości. Ich piechurzy wrzucają w otwory czołgów granaty ręczne oraz wskakują nawet na czołgi z wiązkami granatów w ręku".